Merhaba arkadaşlar. Bu yazıda Warframe Styanax Leverian içeriğini paylaşacağım.
Stynax, Süvari. Mızrak ve Kalkan taşıyıcısı. Kahraman.
Hepimiz Styanax ve Leviathan’ın hikayesini biliyoruz. Aria’nın Warframe müttefikini hayırsever olarak adlandırdıkları kült lideri canavara ait laboratuvarların kalbine çağırarak onu kurnazca alt etti.
Şaşılacak bir şey yok; çünkü bu olaylar eski bir çağda, Orokin’in Düşüşünde, Büyük Çözülmede, Despotlar Çağı ya da Smaragdine Uzlaşması zamanlarında gerçekleşmedi.
Bu, şaşırtıcı bir şekilde yakın bir zamanda oldu.
Hayırsever
Çok fazla canavarımız var. Orokin zamanlarındaki her çocuk elbet ki bellygaunt, slather ve venomous thrax efsanelerini duymuştur. Bunlar sadece hikayeydi ancak birisi gerçekti.
Yaratıcısı “Hayırsever” olarak adlandırıldı. Bir corpus döneğiydi. Bir zamanlar ıssız olan bir bölgede, sözde yağmacıları ve amatör arkeologları caydırmak için konumunu gizli tutmayı kabul ettiğim bir yerde kült kurdu.
Bu bölge asla terk edilmedi. Gördüğün gibi, bir kişinin tarihsel merakı, bir diğerinin evidir.
Bilimle birlikte bu “hayırsever” her zamankinden daha bol hasat sağladı ve hem şükran hem de ibadeti güvence altına aldı. Efsaneler, Sistem’i dolaşacağını, ebeveynsiz çocukları bulacağını… onlara barınacak… ve… eğitim imkanı sağlayacağını söyler.
Ancak bu görünürdeki hayırseverlik daha karanlık bir amacı gizliyordu.
Tharros
Styanax’ın kalkanı, kendisinin tehlikede olanları korumak için ettiği yeminin bir simgesidir.
Genç Aria kesinlikle tehlikedeydi ve bunu biliyordu. Ağabeyi Darro ile birlikte Hayırseverin Seçilmişlerinden biriydi.
Reşit olduklarında, Hayırsever ile ebedi cennette yaşamaya götürülecekleri “Yükseliş Günü” adlı bir törene çağrılırlardı.
Elbette, gidenlerin hiçbiri bir daha asla görülmezdi.
Styanax’ın nasıl Aria’nın koruyucusu olduğu hakkında bilgim yok.
Ama eminim ki Aria, Hayırsever onun için geldiğinde… müttefikinin… gölgelerin içinde bekleyeceğini biliyordu.k
Leviathan
Bu, Seçilmişlerin kaderiydi.
Tek bir canavar kütlesi ile bir araya getirilmek.
Leviathan.
Hayırseverin böyle bir trajedi yaratmasına ne sebep oldu… sadece tahminde bulunabiliriz.
Ama Infested üzerine çalıştığını ve Warframe’lerin zayıf ve modası geçmiş olduğuna inandığını biliyoruz.
Belki de başkaları üzerinde egemenlik kurmaya can atıyordu; belki de yeni bir hayat yaratmaya can atıyordu. Tek başına yaşadığı hayatın… tanrısıydı.
Ne olursa olsun, o şeyi kendisi yönetemeyecek kadar korkaktı.
Aria’nın rolü ise bu olacaktı.
Ama Aria, Styanax’ı çağırdı, ve o da tapınağın çatısının kalıntılarındaki işaretten yıkıcı bir giriş yaptı.
Yenilginin kesinliği ile karşı karşıya kalan Hayırsever, Leviathan’a tırmandı ve onun konutasını aldı.
Styanax Synmora Miğfer
Aria’nın eşyaları arasında Synmora Miğferinin çizimleri keşfedildi, bu da Styanax’ın daha önce farklı bir görünüme sahip olduğu anlamına geliyor.
Bu nedenle Aria, Yükseliş Gününden uzun bir süre önce Styanax ile temas kurmuş olmalı, ama nasıl?
Bu bereketli tarlalarda kenilerin lotus çiçeği şeklinde yassı halde bulunduğuna dair bir hikaye vardır.
Yerden kolayca görülemez ancak bir uydu tarafından kolaylıkla tespit edilebilir.
Styanax, Aria’yı savunmak için oradaydı ve onu savundu.
Devasa yumruk, sarsılmaz kalkanla tekrar tekrar kesişti; çevikliği ve dayanıklılığıyla Warframe, devasa düşmanını geride bıraktı.
Warframe ile canavar savaşırken, Aria kalabalık arasında tanıdık bir yüz gördü.
Kardeşi Darro, boş bakan gözleri hiçbir bilinç belirtisi göstermiyordu.
Afentis
Styanax, Afenntis ile art arda saldırılar gerçekleştirse de insafsız Leviathan’a karşı çok az bir ilerleme kaydediyordu. Aria’nın umutsuzluk içinde attığı son çığlık, imkansızı mümkün kıldı.
Bu çığlık, Darro’yu uyandırmıştı.
birbirine kaynamış binlerce bedenin arasından tek bir zihin birdenbire karşı çıkmaya başladı.
Kalan tek kolunu, son kalan gücüyle işkencecinin boğazına dolayan Darro, Hayırseverin dikkatini, Styanax’ın harekete geçmesine yetecek kadar dağıtmıştı.
Son bir sevgi ve koruma eylemi. Kız kardeşi için.
Ancak Warframe tereddüt ediyordu. Görüşüne göre Darro’nun başkaldırısının önemini anlamıştı.
Eğer tek bir zihin, efendisine karşı çıkabiliyiorsa… neden diğerleri de bunu yapmasın?
Tek bir hareketle tutsak beyinlere özgürlüklerini verdi.
Aniden uyanın ve korkunç vaziyetlerinin farkına varan lanetlenmiş kasaba halkı, Hayırsever’in açıkta kalan yüzünü yırttı; kollar özgürlüğe kavuşmalarından sonra, intikam için vücudu parçalıyordu.
Çığlık çığlığa kalan Hayırseveri hep beraber parçalayarak alaşağı ettiler.
O anda, Hayırseverin, başarısızlığının farkında olduğundan emin olduk.
Onun yenilgisi.
Tapınanlar olmadan, bir tanrı… hiçtir.
Ve Styanax ise merhamet adına son vuruşu yaptı.
Styanax
Olanların sonunda seçilmeyenlerin hissettikleri dehşeti hayal edin.
Korku, belirsizlik ve hepsinden öte, sorgulanmayan alışkanlıkların bir canavarın gelişmesine izin verişi.
Aria kültü devraldı ve onun yerine bir topluluğa çevirdi.
Günümüze kadar gelişimlerini sürdürmekteler. Ya da o şekilde iddia edliliyor.
Styanax, bu hikayenin kahramanıdır. Ancak onu çağıran Aria’nın cesaretiydi.
Tüm devrimler, bir sesin “Yapmayacağım” demeye cesaret etmesiyle başlar. Her nasılsa, karanlığın derinliklerindeki Styanax, cesaretin parıldadığını gördü ve yemin etti… cesaret eden tek kalmayacaktı.
Aria’nın tapınağını bizzat ziyaret ederdim, ancak uzun süredir devam eden bir durumdan ötürü… şu anda rahatsızım.
Tüm bağışlar elbette her zamanki gibi takdir edilmektedir.